4. Graven

Soorten graven

Er zijn 2 soorten graven, het algemene en het particuliere graf....

Zeggenschap over het graf

In de wijzigingen op de wet op de lijkbezorging van 1991 worden 2 soorten graven genoemd, namelijk het algemene en het particuliere graf. Het verschil tussen beide is wie de zeggenschap heeft over het graf. Bij het algemene graf is het de beheerder van begraafplaats die bepaalt wie daarin begraven wordt. Bij een particulier graf bepaalt de rechthebbende dat.

4.1 Algemeen graf

In een algemeen graf worden meerdere personen (2 of 3) begraven, welke geen familieband met elkaar hoeven te hebben. Deze graven zijn vooral te vinden op begraafplaatsen in de grotere steden, waar een tekort is aan (goedkope) grond. De graven zijn voor degene die geen particulier graf wil/kan betalen of geen voorzieningen heeft getroffen.

De aanduiding algemeen wordt voor 't eerst gebruikt in de wetswijzigingen van 2010. Dit ter onderscheid van het particuliere graf, dat tot dan toe 'eigen of familiegraf' werd genoemd. Op zowel bijzondere als op gemeentelijke begraafplaatsen kan men in een algemeen graf worden begraven.
Een algemeen graf biedt de nabestaanden vrijwel geen rechten op verlenging van huur. Dit komt omdat deze graven voor de minimale wettelijke termijn van 10 jaar worden uitgegeven, waarna ze in principe worden geruimd. Herbegraven van de stoffelijke resten in een particulier graf is na ruiming (maar niet eerder!) bijna altijd mogelijk.

Doordat er 2 of 3 mensen in een algemeen graf worden begraven is de ruimte op het graf voor het plaatsen van een individuele grafsteen beperkt. Grafstenen voor deze graven zijn dan ook vaak aan strenge voorschriften gebonden.
Voor meer informatie hierover kunt u zich wenden tot de begraafplaats van uw keuze.

4.2 Particulier graf

In de wet wordt niet gesproken over een eigen of familiegraf, maar over het 'uitsluitend recht op een graf'. Het 'uitsluitend recht op een graf' betekent echter niet dat de rechthebbende eigenaar is van het graf of de grond.

In de wetswijziging van 2010 wordt de term particulier graf geïntroduceerd ter onderscheid van het algemene graf. Particulier houdt in dat de rechthebbende het recht heeft om te beslissen welke overledene(n) in het graf komen. Eigenaar blijft de begraafplaats in casu de gemeente! Gemeenten geven zo'n graf uit als iemand daar om verzoekt.

Men kan bij leven een graf vast laten leggen om daar in de toekomst in begraven te worden. Dan kan soms ook al aangegeven worden, wie er nog meer in dat particuliere graf begraven mogen worden. Dat laatste kan ook overgelaten worden aan de nabestaanden die dan het uitsluitende recht op het eigen graf erven.

4.3 Eeuwigdurend recht

Graven met eeuwigdurend recht worden nauwelijks nog uitgegeven op een gemeentelijke begraafplaats. Soms is dit nog wel mogelijk op een bijzondere of particuliere begraafplaats. Zo behoort een graf met eeuwigdurend recht met de komst van de natuurbegraafplaatsen weer tot de mogelijkheden.
Wel kan op een gemeentelijke begraafplaats het uitsluitend recht voor onbepaalde tijd worden verleend of voor een bepaalde tijd/termijn telkens met 10 jaar of een veelvoud daarvan worden verlengd.
Wanneer een begraafplaats gesloten (vol) is verklaard, behoudt men, zolang de begraafplaats bestaat, wel het recht tot bijzetting van een asbus.